sapi ni ate V

         

"pasimuno ng kulto-e-panyo"

         Hindi ako Vilmanian yan ang panigurado. Nakasanayan ko na talaga ang magdala ng panyo pag umaalis ako ng bahay. Hindi rin naman ako pawisin, at lalong hindi ako uhugin iyakin. Nagsimula ang kabalbalang ugali kong 'to noong high school. Madalas kasi magdala ang bestfriend ko ng panyo, ako naman 'tong sama ng sama sa kanya eh parang na kulto na rin at gumaya. 
        Nagpapabili ako sa aking ermats noon ng panyo, si ermats naman na gustong mag ka meron ang kanyang jonakis eh bumibili sa ukay-ukay. Yikes! 
Hindi ko pa alam noon na sa UKs nya pala nabibili ang mga panyo. Nang nalaman ko ang kahindik-hindik na fact na yown, nangilabot, tumayo, at nag raise the roof ang aking mga balahibo. Naiimagine ko na ang mga gumamit nun. Baka napunas na yown sa mga kasingit-singitan, mga ma-aantot na kili-killers, o kaya'y binugahan ng malagkit-lagkit na pandikit na galing sa ilong. Super eeewwwww!! Punas dito, punas doon. Kadiri much?! 
        Pero dahil wala akong choice at ayaw ko naman na mainsulto ang aking ermats, ginamit ko nalang ang binili nya. Inisip ko nalang na isa akong dakilang anak kuno .Iniisip ko rin na nilalabahan naman nya siguro ang mga panyo bago nya ipagamit sakin. Mahahalata ko naman siguro yown, kasi may amoy ang mga UKs diba? *isip-isip* 
       Malamang sa alamang, malinis na yown.  Pag nakakaluwag naman si ermats eh bumibili naman sya ng hindi galing sa UK.Yung tatlo-isang daan na pack, na pag ginamit mo eh parang mahihiyang lumapat ang pawis mo sa dulas type. Pero solb na rin ako sa mga panyong yown. 
       Nang magkatrabaho na ako at nagkalaman na ang aking bulsa, nakakabili na ako ng hindi UKs na panyo. Mahirap ng magkasakit, parang vitamins lang? Pag hindi ako makabili ng kung anik-anik sa department store eh consuelo de pagod ko nalang ang pag nakabili ako ng panyo. 


At eto ang resulta ng hindi makabili ng anik-anik...

"konti lang naman diba?"

"diba?"

"slight lang naman... diba?"

"pwamis... hindi ako mahilig sa panyo"