Friday, January 28, 2011

granada for ya





Narinig ko 'to kahapon and it caught my attention. Title pa lang pamatay na - Grenade!
Kaya dahil sa na kotkot ng kantang 'to ang utak ko, nagtanong ako kay pareng google sa lyrics.


Bruno Mars: Grenade Lyrics



Easy come, easy go, that's just how you live
Oh, take, take, take it all but you never give 
Should've known you was trouble from the first kiss 
Had your eyes wide open, why were they open? 




Gave you all I had and you tossed it in the trash 
You tossed it in the trash, you did 
To give me all your love is all I ever asked 
'Cause what you don't understand is 



I'd catch a grenade for ya 
Throw my head on a blade for ya 
I'd jump in front of a train for ya 
You know I'd do anything for ya 



I would go through all this pain 
Take a bullet straight through my brain 
Yes, I would die for you, baby 
But you won't do the same 
No, no, no, no 



Black, black, black and blue, beat me 'til I'm numb 
Tell the devil I said, hey, when you get back to where you're from 
Mad women, bad women, that's just what you are, yeah 
You'll smile in my face then rip the brakes out my car 



Gave you all I had and you tossed it in the trash 
You tossed it in the trash, yes, you did 
To give me all your love is all I ever asked 



'Cause what you don't understand is 
I'd catch a grenade for ya 
Throw my head on a blade for ya 
I'd jump in front of a train for ya 
You know I'd do anything for ya 



I would go through all this pain 
Take a bullet straight through my brain 
Yes, I would die for ya, baby 
But you won't do the same 



If my body was on fire 
Ooh, you'd watch me burn down in flames 
You said you loved me, you're a liar 
'Cause you never, ever, ever did, baby 
But darling, I'd still catch a grenade for ya 
Throw my head on a blade for ya 
I'd jump in front of a train for ya 
You know I'd do anything for ya 
I would go through all this pain 
Take a bullet straight through my brain 
Yes, I would die for you, baby 
But you won't do the same 
No, you won't do the same 
You wouldn't do the same 
Ooh, you never do the same 
No, no, no, no


Ang morbid at ang martyr- martyr. 
Naglaro tuloy sa akin ang tanong na - "How far will you go for love?" *sabay dugo ng ilong*


Thursday, January 27, 2011

ah weight a minute

"Sus diet-diet ka. Nya nalipay ka?" 
(Sus diet-diet ka, so masaya ka naman?)

Yan ang nasambit ko ng biglaan habang kami ay chumichibog. Madalas kasi 'tong kaibigan kong 'to na masungit, dahil nga sya ay diet ng diet. Ang ultimate goal nya ay magka abs tulad ng kay Marc Nelson, kamusta naman ang nangarap ng gising? Para namang natulog ka tas pagkagising mo ay pang macho man na ang abs mo. Sa totoo lang pumayat na sya ng konti, ang dating medium shirt nya ay nagkakasya na, para nga lang naman syang alanganing longganisa. Pero carry pa naman. Hindi rin naman ako sa mapanglait, dahil 'di naman din ako kapayatan, healthy lang. Kung baga sa chusyal na term "chubby" lang. 
Ang hirap naman kasi sa nag dadiet kung kaibigan ay susungitan ka nalang bigla. Ang dakilang rason ay dyeta sya, pigil ang pagkain, at kahit gustohin man nya lantakan ang naka hain eh hindi pwede dahil masisira ang diet nya. Arte much. 
Dumaan na rin ako sa mahirap na pagdadiet. Gym, pills at kung anik-anik na debidi ng exercise. Fulfilling naman pero madugong labanan din, nag lose ng weight, pero pumayat din ang laman ng bulsa ko. Mahal ang bayad sa gym at dapat ang kakainin mo low fat, low carbs, low salt, at kung ano pang low. Kung low sila sa lahat bakit high ang price? May sukat din ang pagkain, dapat 'sang cup lang or less. Wala nang dagdag. Pero gutom much. Sabi pa nila small frequent meals, pero parang bitin parin. Parang ang na install lang sakin eh yung frequent meals. Hahay, pambihira naman 'tong dyetang 'to. Kay raming rules. Palagi din akong simangot nung mga panahong yaon, kasi nga pigil sa lahat ng bagay.Di ako makapag isip ng tama, kasi gutom. Parang yung mga nakasalubong kong naglalakad eh pagkain na ang tingin ko sa kanila, sarap tikman, chos! 
Maraming dapat e- sacrifice sa diet. Bawal ang ice cream, cake, chocolate, naiisip ko pa lang natatakam na ako. Nasira ang buhay ko sa diet-diet na yan, arte lang. Pero 'di ko na kayanan, 'di na rin ako masaya, matamlay na ang sex life buhay ko. 
Kaya lentik na diet at pagpapapayat na yan! Kung 'di rin lang ako magiging masaya, eh ayoko na.
Hindi ko na pipilitin ang sarili ko, nahahagard na ang bongga kong beauty. Magpapapayat ako hindi dahil sa kung sino mang poncho pilato, 'di dahil sa uso, at 'di dahil sinabi nila na "ang taba mo na". Magpapapayat ako dahil gusto ko at kaya ko. 



"Pak!"


Friend: Oo nga 'di na ako masaya
Tabian: Ba't ka pa magdadiet?
Friend: Kasi sayang naman ang abs na tulad ng kay Marc Nelson
Tabian: Ka abs mo nga si Marc Nelson, kamukha mo naman si Panchito.*sabay tawa ng malakas*
(Note: Hindi kasi lumiliit mukha nya) 

Tuesday, January 25, 2011

master and me



Wala akong na accomplish buong weekend. Dumami lang 'ata ang muta ko sa pagtulog.
Inaatake na naman ako ng katamaran. Naging bespren ko na naman ang kumot, unan at kama ko. Wala naman kasing nag text para sa weekend inoman getaway. Hindi ko 'lam kung may load sila o sa katamaran ko rin eh hindi ako makapagtext. Nang umuwi ako ng Saturday morning, dahil ako ay isang hampas lupang call center agent, ay parang hinihila ako ni Master Slumber. 


"Master Slumber (stolen shot kuno)" hehehe
Master Slumber: O, lumapit ka
Kung gusto mo akong halikan
Bat kita sasawayin?
Alam na alam mo namang
Ito'y gusto ko rin
Alam na alam mo namang
Ako'y kikiligin *sabay giling*


At si Tabian ay nahulog sa bitag na gawa sa kutson.
Nang magising ako, madilim na ang paligid. Pinilit kong bumangon pero, lintik na panahon! Umulan, malamig, madilim sa labas, very conducive sa pag gala sa Lala Land. Tinawag na naman ako ni master.








Master Slumber: Kaya't sige, lumapit ka
Kung gusto mo akong yakapin
Di kita sasawayin
Ang laging pangarap ko'y
Yakapin ka rin
Alam na alam mo namang
Ito'y gusto ko rin *giling, kiss sabay hug*

Nagpadala na naman ako sa tawag ng laman antok.
Naghikab, at unti-unti akong ni yapos ng aking Master.
Nagising nalang akong hubo't hubad , dyuk! Di na ako nagpadala sa mga lambing ni Master.
Nag-unat, at nagplano ng gagawin sa buong araw ng linggo. Naligo, at umalis para bisitahin si papa jesus. 
Halos ma sambit ko lahat ng santo, 'di paman ako nakaka abot sa simbahan ay parang nag faflash back na ang mga kasalanan ko, mga mahal ko sa buhay, at parang pinagsisisi na ako, mabilis at matulis matulin si manong driver. Kung pwede lang sanang batukan, matagal ko ng ginawa, kaya lang parang naka taya ang buhay ko sa kanya.

Tabian: Manong naman baka lamay na ang abotan natin sa simbahan.
Manong Driver: Chillax! *sabay kindat* ako bahala sayo.
Tabian: Punyeta!
Manong: Am sarry? Pardon your french.
Tabian: (natahimik at nagtuloy sa pagdasal)

Pero echos lang. Di na ako umangal, pinagpapa sa Diyos ko nalang si manong. Sana kunin na sya later ni papa jesus. Dumating naman akong buhay pa sa simbahan. Nagusap kami ni papa jes at humirit akong ibigay na nya si soulmate ng may ma katabi naman ako sa pagtulog kasama naman ako ng hindi na ako kumanta ng Alone.

Till now I always got by on my own 
I never really cared until I met you 
And now it chills me to the bone 
How do I get you alone ... 
alowwwwnnnn... 
alowwwwwnnn... *fade*

Pagkatapos makipag chikahan kay papa jes, pumunta ako sa pinaka malapit na botika mall at chumibog.Nagwindow shopping, dahil gipitan ang show ng lola mo. Naglaway sa mga gustong bilhin, sparkling, shining, shimmering splendid, a whole new world. Chos! Arte lang. Hindi ko talaga balak bumili ng kung anik-anik pero ng napadaan ako sa Power Books, tila hinila ako ng kung anong enerhiya/powers/hypnotism o lamang lupa. Ayown, may nabili tuloy akong libro. Sana lang ay di sya ma apektuhan ng short attention span ko.
Hindi na ako tumuloy sa ibang parte ng mall, delikado, baka tiradorin na naman ang laman ng wallet ko. *tsk, tsk,tsk* Mamulubi na naman ako ng bongga!
Ako'y umuwi at sinimulan basahin ang nabili kong libro. Pero parang may tumatawag na naman sa akin.

Master Slumber: Tabian. 
O, lumapit ka
Kung gusto mo akong yapusin
Diyos ko! Ako'y kikiligin
Alam na alam mo namang
Ito'y gusto ko rin
Asahan mong ika'y di ko sasawayin *sabay kindat*

Di nabigo si master, nakuha na naman ako sa pa kanta-kanta at may pa sway-sway pa.Hindi na ako nag atubili, nagparaya nalang sa mga kamay ng aking master. At ayown, tulog uli si Tabian. Walang patumanggang pag hilik at tulo laway moment. ZZZZzzzzzzz...








Saturday, January 22, 2011

manananananaginip

"Dreams are my reality..."


Eto ang LSS ko. Narinig ko 'to kanina bago ako natulog at ng magising eh sa 'di malamang kadahilanan, 
yun parin.
Parang humahalo na naman sya sa utak ko ngayon *pause* 

 Dreams are my reality...na, na, na, la, la, la... 

Dahil hindi ko sya memorize kaya ayun, "na" at "la" nalang.
Naalala ko tuloy ang panaginip ko kanina. Kinakasal sakal daw ako *buntong hininga*.
Pero ang weird kasi binubuhat ako ng groom, which is by the way naka tux, chusyal, 
tapos parang pinapasa 
ako sa mga guest na parang volleyball. Feeling ko ang gaan-gaan ko *ahem, ahem, ahem*
panaginip ko 'to walang kokontra. 
Nang umabot kami sa pang huling guest, nagulat ako, lumuwa ang mata at gumulong, arte lang.
 
Bumulaga sa akin ang napakagandang altar, may over-looking na city lights ang back drop.
May malaking puno na may white flowers.
(Note: hindi ito ang white flower na sinisinghot kapag nahihilo at nasusuka ka sa bus o kalachuching mabantot)

It was more like a cherry blossom tree, pero white version lang. 
May mga white christmas lights sa paligid-ligid 
May white tulips din sa tabi-tabi at may kabaong sa gitna, dyuk! 
Walang kabaong, kasal eto hindi lamay.
May hagdan na gawa sa bato, mga tatlong baitang lang naman. 
At least carry ng powers ng heels ko. 
Pero sa part na 'to ay buhat-buhat parin ako ng groom ko, 
at feeling ko I'm light as a feather (big grin). 
Nagsalita ang huling guest na namukhaan kong Tita ko pala - 
"This is supposed to be a surprise."
At totoo na surprise ako ng bongga!
Ahlabet!
Namuo ang luha sa aking mga mata sa tuwa, overwhelmed sa mga pangyayari. 
Parang si groom nalang at ako ang natira, yung tipong sa pelikula na umiikot ang camera sa bida. 
Huwaw na feeling ere!
Sabay sambit ni groom - "If this is not enough, I'll do everything to surprise you again".
Gusto kong tumalon, sabay sigaw ng "YES"!

"wag naman sana"



"RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING..."


Nyetang alarm clock. 
Kung kelan nga naman eh gandang-ganda na ang eksina saka pa tumunog.
Nag snooze, baka sakaling makabalik sa Slumber land.



LOADING... 


LOADING... 


LOADING... 


LOADING... 


LOADING... 






Wa epek, hindi bumalik si groom.
Sayang, di ko man lang na mukhaan, hahuntingin hahanapin ko lang sana pagising.
Pero wala...wala...huuuwaaaaaaaalaaaaaaaaaaaaaaa!
Walang nagawa ang pag extend, snooze at pikit ng aking beautiful eyes.












"RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING, RING..."

Tapos na, times up. Hindi na pwedeng mag snooze.
Reality has slapped me again.
Trabaho na naman. *buntong hininga*




Friday, January 21, 2011

nang hindi umabot si utak



Yadah, yadah, blah, blah...




Naging gibberish na halos ang lumalabas sa bunganga nya.



Dumugo na ang utak ko.



Nosebleed na nag level up.



Kailangan ko na yata salinan ng  dugo.



Is there such a thing as mental hemorrhage?



Sumasakit ang ulo ko.




Tunaw na ang katinoan ko.





Physically present, mentally retarded absent!



Limitado lang ang pwedeng maging laman ng utak ko.




Lang 'ya kang information overload ka!!!

Thursday, January 20, 2011

operation manila trip



Planning is not so me. I'd consider myself as the impromptu-lakad-now na-girl, but I guess this trip needs planning and strategy. I already have tickets for my bertdi trip, first time in my 25 years of existence ( parang Venus Raj lang) na magbibertdi ako somewhere else, aside sa bahay. Walang cake, ice cream or pancit. Parang treat ko na rin sa sarili ko dahil ako ay gagala sa Maynila (insert Maynila theme song here). Excited na ako ng bongga! Kahit malayo pa, actually the scheduled trip is Feb 5-7 so sobrang limited ang time kaya dapat sulitin.
One of my main goal is to go to Enchanted Kingdom, at oo hindi pa ako nakapunta doon. Gusto ko talagang ma subukan ang magbayad para mahilo, masuka at magtitili sa mga rides nila. When I was a kid there was no clear memory of me na pumunta akong perya at sumakay sa chubibo (tama ba ang spelling?), makakita ng pekeng serena, sumakay ng malaking caterpillar, or ma meet ang sikat na taong gubat na kumakain ng buhay na manok. I'd love to see that though (big grin).  Pero I bet wala nyan sa Enchanted, kung ano man meron sigurado sa champorado malilibang ako. 
Second on my itinerary, Manila Ocean Park. Gusto ko makita ang mga fishes sa malaking aquarium, aside kasi sa hindi ako marunong lumangoy (anong connect?) frustration ko nalang siguro makita silang mga fishes na makita sa malapitan, kahit nasa malaking fish bowl sila solb na ako. Pero may mga nag nenega sa tabi-tabi, hindi daw sya kagandahan, at mas maapreciate mo lang sya if your a kid, pwede naman siguro ang kid at heart noh? (chos!) 
Third is Baclaran or Quiapo. Hindi naman sa ako ay religious or something, pero bertdi ko yun eh. At least magthathank you lang ako ni papa jesus na hinabaan pa nya ang aking tabian life, for a loving family na hanggang ngayon ay tanggap lang ng tanggap ng mga desisyon ko sa buhay, for good friends, na kahit meron o walang tagayan sessions eh hindi pa rin naririndi  nagsasawa sa 'kin, career na sana tuloy-tuloy ang pag bongga, at ang huli ay (drum roll please) si soulmate, na sana ay matagpuan ko na sya, hopefully ay hindi pa sya patay  pinanganak na sana sya. 
Fourth maki partey-partey or bar hopping. Sabi nga nila, pag may bertdi dapat may partey. Sana malashing ako.
And para sa huling banat, sana makasingit ako ng shopping sa Team Manila. Na aamaze ako sa mga shirt designs nila yun lang. 
If you think about it, ang babaw lang ng gusto ko sa bertdi ko, sana kahit isa man dito sa plano ko eh may matuloy sana sa konting panahon na 'to eh ma enjoy ko  ng bonggang-bongga! Hopefully eh, magtuloy-tuloy na rin akong mag blog.

Wednesday, January 19, 2011

rant to mr.B

 Oo, galit ako. Kung 'di ba naman ikaw ang ika- isang libong engot sa buong mundo ewan ko nalang
... sinabi ko na sayo pupunta na ako, may ticket na nga eh, kung 'di pa ako nag apura sayo 'di ka pa mag aastang nagkakandarapa na maghanap ng ticket. Matagal ko na 'tong plano, now that everything's set you're telling me that you're coming here? Hala sige, pumunta ka dito, ako pupunta dyan. Ang hirap kasi sayo, sarili mo lang ang iniintindi mo. You're such a selfish egocentric prickEverything's set and nothing's going to change that. Nasira mo na ang araw ko, sana masaya ka na. Tamaan ka sana ng kidlat! 

Tuesday, January 18, 2011

una

Tabian much. Tabian is a slang cebuano term for talkative, and much of that I can do. I finally got the courage to create a blog of my own. Hopefully I can keep this up since I do have this short attention span, as what they call it. Good luck to me and my blog. :)