midnight fm

"Midnight FM - ayan ako na ang nagtranslate"

Hanggang ngayon eh lusaw parin ang utak ko, kaya for the mean time eh movie review muna ang aking ekukuwento. Awright here we go! Midnight FM. 
So kung nagbabasa kayo ng aking mga gawa gawa dito sa aking blog eh may hint na siguro kayo kung ano ang theme ng movie na itey. 
Simple lang ang plot ng story, DJ si maam at yown finish. Juk! Syempre midnight ang timeslot, title pa nga lang may idea na kayo. Ayown, nang magdecide si ms. dj na magstop na sa pagdedejay (break it down) eh nagfinal show ito, bakit kamo? To say goodbye sa kanyang mga avid listeners. It was a typical night, at yown ang akala ng lahat. Ito palang si ms. dj eh may obsess na fan at doon imukot ng pagkabongga ang storya. 


Itong si obsess fan eh disagree sa pag-goodbye ni ms DJ kaya gumawa ito ng way na iparamdam na hindi pwede as in no, no, no sa saying goodbye. Pumunta ito sa haybol ni ms dj at naghasik ng kalagiman at rainbows. Hinostage ang sisterloo ni ms dj at saling pusa din ang mga jonakis. 


Ang trip netong si koya eh dapat e play ni ms dj lahat ng request na pinadala nya through fax kung hindi tigok ang mga hostages. Eto namang si ateh na eengot engot ay hindi malaman kung asan na ang fax. Kaya super recall much ang ginawa ni ateng naka mic. Uso sa kanila ang video call kaya super threat itong si koya, nang hindi nya masunod ang gusto eh tigok ang beauty ni sisterloo. Hindi ko na ededescribe kung ano ginawa nya. *hehe*  Hanggang sa hindi na natiis ni ateh ang mga threat ni koya, gumawa sya ng drastic move. Tumawag ng parak, ayown natiguk din. 


Ofchurs ayoko namang mabitin kayo eto konting patikim - 

"ms. dj can I make a request?"

"eow powhzz? jejeje"

"parang-may-stiff-neck look"

"paki click nyo nalang po para lumaki..hehe"

Ayan kayo na ang magtagpi-tagpi sa story parang jigsaw puzzle kasi nakita ko sa google eh. Pasenya naman. Ang ending syempre...secret na. Panoorin nyo nalang, promise hindi heavy yung blood and gore. Sumususpense thriller lang naman ang movie na itey, at mapapahawak ka sa iyong seat. 


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


At syempre dahil ito ang aking 50th post. Naks naman! Umabot ako ng 50 posts. Gusto ko lang magpasalamat ng bonggang bongga sa walang sawang nagaaksaya ng oras nila sa pagbisita sa aking bahay sapot (parang namamaalam lang ano?). Alam kong marami pa kayong mas importante at makaboluhang things to do eh nag U-turn pa kayo at gumala dito. Sa inyong lahat (ano 3 o 2 lang ba?) maraming, maraming, maraming, amag este thank you sa inyo. *mwahh-kiss-sabay-hug*

"ayan pang Beam toothpaste commercial smile..sorry naman at hanggang ngayon eh wala paring mukha ang Tabian"

paparapapa

Sya ang Clara del Valle, Paquito Diaz at Bella Flores ng buhay ko. Isang love-hate relationship meron ako sa taong ito. Sabi pa nga nya matigas daw ang ulo ko, eh sabi ko naman "saan pa ba ako magmamana?" sabay tawa. Hindi likas sa kanya ang matalak, pero pagnagsalita na heavy much. Tagos sa bone marrow. 
Naalala ko pa nga noon, kapag bumababa na ang marka ko sa school hindi nya ako kinikibo at biglang may lilipad na lang ng kung ano sa akin.*aw!*
Sa kanya ko natotonan mag matrix, at hide and seek, In short magaling akong umilag at magtago pag napuno na rice cooker nya.
Sandok, pambugaw ng langaw, t-shirt, tsinelas at kung ano man mahawakan nya siguradong bulls eye kung hindi ka iilag. Tough love kungbaga. Desiplina militar, natural maganda ako eh. Ang umepal tutuboan ng pigsa sa singit!
Madalas din ang tampohan namin noon. Ang pinaka matagal naming hindi nagkiboan eh almost 1 year, nang magdesisyon akong tumigil sa pagaaral para magtrabaho. Pero ng umuwi ako hindi na sya kumibo pa...sinalubong nalang nya ako ng malaking hug. Talo ko pa ang prodigal son.*oh yeah*
Once in a blue moon din kung e appreciate nya ako, hindi kasi ako ang peyborit eh. Huli ko na nalaman na binabandera pala nya ang mga achievements ko sa mga kamag-anak namin. Ang laki ng ngiti ko noon, abot hanggang outer space.
Pero despite sa mga pangaapi(?)nya sakin, nang lumaon na naintindihan ko na kung bakit. Hindi siguro ako aabot kung asan man ako ngayon. *teary eyed, sabay singhot sa uhog* 
Everything was out of L-O-V-E. 


Sa president ng aking fans club at original boyfriend -

Happy Father's Day Pang! 

Haylabyah ♥

"walang panama si Vic Sotto..:)"

At sa lahat ng mga tatay ng mga bloggers,father bloggers, friends at frenemy fader na rin. Happy Paparapapa! :D

untitled

noh?

Nakita ko sa botika ng mga intsik.

"naman naman"

 At ang katabi...

"advertising strategy nga naman"

Wala na akong sinabi...tumawa nalang ako sa labas.

masayang weekend

Howdy friends? Nagiging photo album na talaga itong aking blog, sorry naman. Alam nyo na naman siguro na I love my weekends and kung hindi man major eh may mini event na nagaganap. So here we go sago! 
Medyo boring ang aking Sabeerday kasi nanood lang kami ng X-men movie. In fairview very nice. Just realized kung bakit X-men ang title. May Broke backan palang going on sa pagitan ni Prof. X and Magneto.*hehe* 

"poster pa lang meron na meron na talaga"

Syempre dahil light light lang ang nangyari sa Sabeerday bawi naman ako sa Sunnyday ko. It was a scheduled dog date ng mga puppies ng aking mga barkadudes. Nakisali narin ako ofchurs!

"our baby love yuki"

"our other baby love shiro taba taba bath"

Scrubby dubdub, squeaky, shiny clean. At ng matapos ang babath eh foodtrip naman sila. Ng mabusog at makatulog na ang aming mga baby love eh kami naman ang nagpartey. Bakit? Kasi I got to meet and greet my long time idol sa blogging. Ang aming panauhing panghangal este walang dangal pandangal...*tentenenen*

"the great maldito"

"with my barkadudes"

Syempre hindi pwedeng wala kaming solo(?) picture.

"hindi po kami nagaway, sadyang malayo lang ang seat namin..hehe"

And the tagayan session goes on and on...

"official tanggera..pinilit lang po talaga nila ako, promise.*hehe* "

"mr. macho man nieco"

"huli ka! ang pulutang ginawang snack"

Marami kaming pinagkwentuhan, kung ano ano nalang. Mula sa may kwenta; trabaho, mga future chuvaness, lablyp ni maldits, hanggang sa mga walang wenta; kahit malunggay na background eh ginawan ng storya. Tawa kami ng tawa, para kaming mga sabog sa betsin. Nagpang-abot talaga ang mga kababawan namin, pero all in all it was a fun and memorable evening. 
At ayan na ang aking walang ka happening happening na weekend. :)

its your day

Hindi mo na set ang alarm clock sa saktong oras para gisingin ka. 

Nagmamadali kang maligo, pagcheck mo sa banyo wala ka na palang shampoo at kapiranggot lang ang sabon mo.

Sira ang plantsa na gagamitin mo sa gusot gusot na t-shirt.

Sa paradahan ng jeep, walang dumadaan. Kung meron man puno. 

Sumakay ka ng taxi, walang panukli ang driver. 

Sa pagmamadali mo sa pagakyat ng hagdan sa opisina eh nadulas ka pa. *BLAG* Bagsak ng bongga, una ang pwet.

Pagpasok mo, late ka pa.

Tambak ang trabaho mo. Humirit pa ang boss mo na mag OT ka.

Paguwi mo walang pagkaing nakahain. Walang laman din ang ref, puro tubig. Nakalimutan mo kasing mag grocery.

Familiar? Kung tutuosin konti lang ito sa tinatawag nating day to day misfortunes or kamalasan. Kadalasan (oi rhyme) napapailing nalang tayo, o di kaya dinadaan nalang natin sa mura. Sabi nga nila; "When it rains, it pours...hard". Kung mamalasin ka nga naman ano? Kung hindi naman sunod sunod eh may isang major na mangyayaring ikakasira ng buong araw mo. Bakit nga ba? Yan din tanong ko sa sarili ko ilang araw na. 


Nagaantay nalang ako ng oras para maglog out pero may hihirit pang customer na magpapaayos ng putaness nilang printer. Yung tipong 2 mins nalang before log out, kamusta naman yown? 
Magrereply na sana ako sa isang importanteng text, - CHECK OPERATOR. 
So ngayon magpapaload syempre ako, pagdating sa tindahan - "naubosan po kami ng load". Nak ng bansot na dinosaur naman oh. Eh sa kabilang kanto pa ang kasunod na tindahan, wala pang kasiguraduhan kung open pa ba sila. At marami pang pagkakataon na feeling ko noong nagpasabog ang sansinukoban ng malas factor eh ako ang may dala ng banyera na pagkalaki laki at kulay red (noh?), at ako ang nakasalo ng lahat. Buti sana kung light light lang. Wala kang magawa minsan kundi tanggapin, mag emo ng slight or umiwas nalang sa pagkakataon. 


Kung hindi ko ba sinagot ang customer na humirit pa sa ilang minutong yown, may pagkakaiba ba sa series of events? Magiging maswerte kaya ako? Malamang sa alamang eh yown pa ang dahilan ng pagkasesante ko. 
Hindi pa naman namatay yung dapat na rereplyan ko, so nakasave pa ako ng pera. At kung ako man ang nakasalo ng kamalasan sa sansinukoban eh sana dedbol na ako ngayon. Sa laki at dami ba naman siguro ay siguradong nagulongan na ako. 


Hindi ko man nasagot ang mga tanong, kung saan man nanggaling, o bakit may ganitong kamalasang nangyayari sa akin, I always have this realization that mas maraming bagay pa akong dapat ipasalamat. Hindi naman ako naniniwala talaga sa malas o swerte eh, sadyang pagkakataon lang siguro, more on fate. Sabi nga nila (ang dami ng sinasabi netong si nila ha!) "Everything happens for a reason".  At bilang ending, kasi parang napapahaba na. Kahit magtumbalentong man ako o ikaw na nagbabasa neto dahil sa mga nagyayari, meron at meron pa ding ikapapasalamat (tongue twister word) kay papa jes. Libre pa naman ang air that we breathe, so go lang ng go! 

"anong relation ng picture na ito sa post ko? wala..gusto ko lang ilagay ang picture ng idol ko..hehe"

sabeerday and sunnyday gala

Alam nyo naman na ang weekend eh ang aking most anticipated days of the week. Kung pwede ko lang sanang hilahin ang araw para Sabeerday at Sunnyday na.  Wala talaga akong planong gumala last weekend kasi nga kakauwi ko lang sa amin so natural nag file ako ng bankruptcy kasi na holdap nga ako. Pero dahil sa likas na mahina ang aking katawang lupa at ako'y nadadarang, charot! Ayown, sumama ako sa huling summer hirit sa tag-init (kuno) ng Cebu. 

"oh yeah!"

Labag talaga sa loob ko na pumunta. Honest pinilit lang talaga ako. More than 24 hours po akong walang tulog dahil na excite ako ng slight, as in slight lang naman sa event. Hinindian ko na nga ang offer sa 100 Prettiest Girls in Cebu eh, chos! Pagdating namin doon, super siksik, liglig at umaapaw as in so much talaga ang tao sa event. Halos rubbing elbows at iba pang pwedeng e rub sa dami ng madlang people. 

"mga kaladkarin office mates ko"

Maraming tagayan session na naganap...sa kanila. Mga tatlong baso lang ata nainom ko. Kasi sa dami ng tinatagayan ang tagal dumating ng next shot. Pero ok na rin yown. Hindi na ako nagpa ober ober kasi nga wala akong tulog. 

"fresh parin kahit walang tulog diba?"

Wag na kayong umangal sa caption. Ako ang nagsulat at blog ko itey. Naglakad kami hanggang sa sakayan ng jeep. At hindi biro as in no joke (redundant much ba?) ang lakarang nangyari. Daig pa namin ang nagprocession sa mahal na araw sa walkathon. Pero walang choice. Go parin. Nakauwi pa naman ako ng buhay at beautiful. Uulitin ko, wag nang umepal. Blog ko itey. Henyways yown nga ang major event na nangyari sa aking Sabeerday.

Nga pala nanood ako ng Kungfu Panda 2 last Sunnyday. First time ko sa IMAX kaya para akong timang na umiilag ilag sa mga cannon balls. Sorry naman, first time eh. Kahit labag sa kalooban ko na naman na gumastos  ng tumataginting na 400 peses para sa sine eh go nalang ako. Kasi isa po akong mabait kaladakarin na human being. Pero sulit much naman ang panonood, dapat sulitin kasi mahal. Super nakakatawa at umaalog alog sa kwela si po. Wala na akong picture sa sine, mahirap na mapagkamalang pirata. At yown ang aking weekend excapade. Sige bye!